مدیران هنگام مواجه شدن با اتفاقات و ارتباطات کاری و شخصی خود، گاهی متوجه وجود نوعی مقاومت ذهنی برای پذیرش اتفاقات می‌شوند. این مقاومت، معمولا بر اساس اثر عمیق تجربه های گذشته، باورها، احساسات و غیره در آنها ایجاد شده است.

اولین قدم برای شکستن این مقاومت، تمرین ابراز و مطرح کردن این عدم پذیرش ها، در گفتگو با خود و دیگران است. این گفتگوی شجاعانه، باعث می‌شود که فرد از زاویه‌ای دیگر با مدل تفکرش مواجه شود و همزمان ذهنش درگیر مطالبی شود که به عنوان بازخورد یا پرسش و … می‌شنود.

این یعنی گفتگویی بین او، خودش و دیگران که به مرور، می‌تواند محدودیت‌های ذهنی، نوع احساسات و برداشتهای افراد را از قالبی فیکس به سمت آگاهی بیشتر و بررسی روشهای دیگری برای مواجهه با آن موضوع یا موضوعات مشابه برده و باعث تغییر در قدرت تجزیه و تحلیل و تصمیم گیری و شکل رفتارهای متفاوت در مدیران شود.

این فرایند در قالب کوچینگ و منتورینگ فردی و تیمی، با تلفیقی از آموزش و مشاوره مدیریت، باید از موارد تمرکز در پرورش یک مدیر موفق باشد.